Z okazji Dnia Dziecka otrzymaliśmy wiele różnorodnych prezentów 
Były zabawki, słodycze, pokazy strażackie, zabawy, konkursy… Wyjątkowym darem było dla nas spotkanie z Doktor Heleną Pyz
Były zabawki, słodycze, pokazy strażackie, zabawy, konkursy… Wyjątkowym darem było dla nas spotkanie z Doktor Heleną Pyz1 czerwca odwiedziła nas misjonarka świecka, Mami (Mama) naczelny i jedyny lekarz w Jeevodaya – Ośrodku dla trędowatych w Indiach. A jak zaczęła się przygoda Dr Heleny
z Indiami?
Otóż 8 września 1986 r. na imieninach koleżanki usłyszała, że w ośrodku dla trędowatych w Indiach ciężko choruje jego założyciel ks. Adam Wiśniewski, który jest tam jedynym lekarzem otaczającym opieką medyczną kilkanaście tysięcy trędowatych. Wydarzenie to odczytała jako wezwanie do pomocy trędowatym w Jeevodaya. Po trwających ponad dwa lata staraniach, 14 lutego 1989 r. po raz pierwszy udała się w daleką podróż do Indii. Po przyjeździe do Jeevodaya – mimo bariery językowej, braku doświadczenia w leczeniu trądu i chorób tropikalnych, mimo trudności materialnych i klimatycznych – od początku wiedziała, że jest to miejsce wskazane jej przez Boga.
Dla mieszkańców Ośrodka Dr Helena jest lekarzem, doradcą, przyjacielem. Do przychodni trafiają ludzie naznaczeni trądem, ale i biedni mieszkańcy okolicznych wiosek, których nie stać na inną opiekę medyczną. Obsługuje także przychodnię wyjazdową w Kuteli (odległej ok. 200 km) na pograniczu stanu Chhattisgarh i Orissa, gdzie mieszka bardzo uboga ludność. Wraz ze swoim zespołem medycznym co miesiąc przyjmuje tam wielu pacjentów w ciągu jednego dnia. Od czasu do czasu udaje się również z pomocą medyczną do różnych kolonii dla trędowatych.
Jako skarbnik Ośrodka troszczy się, aby były pieniądze na leczenie chorych, a dzieci nie były nigdy głodne. Kiedy przyjechała po raz pierwszy do Jeevodaya sytuacja materialna była dramatyczna – brakowało pieniędzy na wszystko, zwłaszcza na ryż, który jest podstawą wyżywienia. Od 1993 r., gdy powstał Sekretariat Misyjny w Warszawie ma zapewnione środki na bieżące potrzeby podopiecznych dzięki ofiarodawcom systematycznie wspierającym go z Polski i z zza granicy. Dla odwiedzających Jeevodaya pełni rolę gospodarza, dla wolontariuszy – nauczyciela i wychowawcy.
Dr Helena dobrowolnie dzieli swoje życie z innymi mieszkańcami Ośrodka dla trędowatych. Ewangelizuje nie słowami, ale czynem, jakim jest posługa i miłość do tych, których inni z lęku i uprzedzeń unikają. Posługuje się językiem hindi. Szczególną troską otacza dzieci, które udało się uratować mimo zagrożenia życia po przedwczesnej śmierci matek. Słowo, którym się do niej zwracają Mami (Mamo) stało się jej imieniem własnym w Jeevodaya.
Dziękujemy za Pani obecność
